Op deze pagina vindt u uitleg over het systeem voor de toewijzing van gratis emissierechten in de 4e handelsperiode (2021-2030) van het Europese emissiehandelssysteem (EU ETS).
Via het menu hierboven kunt u naar verschillende subonderwerpen die helpen bij het opstellen en actueel houden van het monitoringsmethodologieplan (MMP), het aanvragen van rechten voor nieuwkomers, het melden van een stopzetting van een (sub)installatie, veelgestelde vragen en meer uitleg over carbon leakage en het nationaal toewijzingsbesluit (NTB).
Twee periodes van toewijzing
De toewijzing van gratis emissierechten in de 4e handelsperiode vindt plaats over 2 periodes van 5 jaar: 2021-2025 en 2025-2030. Dit gebeurt per subinstallatie, op basis van de benchmarkwaarden die de Europese Commissie voor elke periode opnieuw vaststelt. De basis voor de benchmarkwaarden voor de jaren 2021 tot en met 2025 zijn de historische productiegegevens en emissies per subinstallatie van alle lidstaten tussen 2014 en 2018.
Als er meer rechten worden toegewezen dan in totaal beschikbaar zijn, stelt de Europese Commissie een uniforme correctiefactor vast. Daarmee kan het aantal gratis emissierechten per bedrijf naar beneden worden bijgesteld. De Europese Commissie heeft bekend gemaakt dat er geen correctiefactor nodig is voor de jaren 2021-2025.
Regels voor toewijzing gratis rechten
De Free Allocation Rules (FAR) beschrijven de regels voor het toewijzen van gratis emissierechten. De belangrijkste veranderingen uit de FAR ten opzichte van de vorige handelsperiode zijn als volgt:
- Hogere eisen aan de methodologische keuzes en het vastleggen daarvan – Bij de gegevens die bedrijven moeten overleggen moet ook een monitoringsmethodologieplan (MMP) worden gevoegd waarin de gevolgde methodologie wordt beschreven. De FAR beschrijft aan welke eisen het MMP moet voldoen. Het MMP zal, net als het huidige monitoringsplan (MP), de hele handelsperiode een belangrijke rol spelen. Bedrijven moeten het document dan ook actueel houden. De NEa zal te zijner tijd een besluit nemen over het MMP.
- Gegevens over historische emissies – Er moeten ook gegevens worden aangeleverd over de historische emissies per subinstallatie. De Europese Commissie zal deze gegevens gebruiken om nieuwe benchmarkwaarden vast te stellen.
- Aparte accreditatie voor verificatie van toewijzingsgegevens – Voordat bedrijven de toewijzingsgegevens indienen, moeten ze deze laten verifiëren door een verificateur die specifiek hiervoor is geaccrediteerd. Voorheen was het voldoende als de verificateur een accreditatie had voor het EU ETS.
- Jaarlijkse rapportage activiteitsniveaus – Bedrijven moeten jaarlijks een activiteitsverslag indienen bij de NEa.
Hulpmiddelen
De wettelijke basis voor het vaststellen van de toewijzing per bedrijf is vastgelegd in de FAR. De Europese Commissie legt deze toewijzingsregels verder uit in verschillende guidances. De NEa raadt bedrijven aan om de Europese guidances te lezen en te volgen. De definitieve guidances voor de toewijzing publiceert de NEa op haar website: Guidances toewijzing emissierechten.
Daarnaast heeft de NEA een presentatie over de toewijzingsregels in de 4e handelsperiode gemaakt.