De brandstofleveranciers die onder het ETS-2 vallen moeten vanaf 2025 hun CO2-uitstoot monitoren en jaarlijks rapporteren aan de NEa. Op deze pagina staat meer informatie over hoe de jaarlijkse emissies van een bedrijf moet worden vastgesteld.
Monitoringsplan
Brandstofleveranciers moeten een monitoringsplan opstellen, waarin wordt vastgelegd hoe de CO2-uitstoot van de brandstoffen die binnen de scope van het ETS-2 vallen wordt bepaald. Dit monitoringsplan moet worden goedgekeurd door de NEa, zonder goedkeuring krijgt een brandstofleverancier geen vergunning.
Op Europees niveau worden de regels voor het monitoringsplan en de monitoring en rapportage verder uitgewerkt in een monitoringsverordening. In die verordening wordt ook vastgelegd welke informatie er in het monitoringsplan moet worden opgenomen. Daarnaast zal er een format beschikbaar komen voor het monitoringsplan. In de verordening zullen ook eisen worden gesteld aan de nauwkeurigheid waarmee de hoeveelheid brandstoffen wordt bepaald en wordt beschreven welke verplichtingen er gelden voor een leverancier om het eindgebruik te bepalen.
Verwacht wordt dat in het najaar van 2023 de nieuwe monitoringsverordening zal worden gepubliceerd door de Europese commissie voor een consultatie. Als daar meer informatie over beschikbaar komt zal die hier gepubliceerd worden.
Bepalen emissies
In de ETS richtlijn is op hoofdlijnen vastgelegd hoe de emissie moeten worden bepaald:
- de emissies moeten worden vastgesteld met een berekening op basis van de brandstoffen die worden geleverd voor eindverbruik aan de sectoren onder de scope van het ETS-2
- de emissies worden voor iedere brandstof berekend met de formule:
brandstof x emissiefactor; - voor de brandstoffen worden de standaardemissiefactoren toegepast (tCO2/eenheid brandstof) tenzij een analyse van specifieke brandstoffen nauwkeuriger is;
- duurzame (bio)brandstoffen die geverifieerd zijn volgens de Richtlijn hernieuwbare energie (RED) worden gerapporteerd met een emissiefactor van 0.